Borneo 2014

Kolejny raz pobudka przed 6 rano, bo o 6.30 ma się już po nas zjawić nasz przewodnik po Sapulocie. Kolejne 4 dni mamy spędzić w odległej części prowincji Sabah (do niedawna można się tam było dostać tylko rzeką). Jak się okazuje naszą 4 godzinną podróż odbywamy w raczej nowiutkim Nissanie Navara w skórzanych obiciach.

Wstajemy rano, niedziela, piękne słońce. Decyzja - płyniemy na wyspy do pobliskiego parku. Ale, że niedziela to jest też niedzielny bazar - idealne miejsce na kupienie jakichś pierdół jak Ray Bany za 15 zł. Po wydaniu jednych z ostatnich pieniędzy w gotówce idziemy do bankomatu - "transaction canceled".

7.30 rozpoczynamy 5-godzinny transfer do Sepiloku, gdzie mamy spotkać się z dziczyzną naziemną. W trakcie drogi próbują nas zabić klimatyzacją włączoną na full, ale się nie dajemy - nasze organizmy już się chyba przyzwyczaiły do ekstremalnych zmian temperatur. Na miejscu, czyli w "operation base" czeka na nas lunch a następnie dalsza podróż 1,5 godziny minibusem w trakcie której na nasz wehikuł spadają pierwsze krople deszczu.

Bez żalu opuszczamy KK, przy okazji mierząc się z jego lotniskiem, które bije wszelkie rekordy w obszarze dezorganizacji. Po wyjściu z autobusu brak jakichkolwiek oznaczeń co do hali odlotów, w hali odlotów trzeba przeskanować bagaż rejestrowany przed nadaniem go, o tym też nikt nie wspomni.

Ile można wytrzymać w samolocie? Okazuje się, że długo. Nie można a trzeba. Pomijając permanentne turbulencje i klimatyzację odpaloną na full, we względnym spokoju udaje nam się dotrzeć do Malezji. Na samolot już na Borneo przychodzimy już w grupie tylko kilku innych farangów. Dwie godziny lotu i wreszcie ostatnie tego dnia lądowanie.

Godzina 4:20. Budzik bezlitośnie zmusza nas to wstania. Chwilę po 5 jesteśmy na lotnisku, gdzie jest już tłum ludzi. Kolejki jeszcze większe. Nasze "najcudowniejsze" lotnisko na ziemi zafundowało nam na wstępie kilkudziesięcioosobową kolejkę. A potem kolejną. Najpierw stoimy żeby wydrukować self-checkin (brak języka polskiego stanowi dla sporej części tego społeczeństwa istotną barierę co znacznie wydłuża kolejkę).